ชื่อไทย : บัวหลวงชมพู
ชื่อสามัญ : sacred lotus
ชื่อวิทยาศาสตร์ : nelumbo nuuifera gaertn.
ชื่ออื่นๆ : บัวหลวงปทุม , east indian lotus
วงศ์ : nelumbonaceae
สกุล : lotus
ผู้ค้นพบ : เป็นบัวพื้นเมืองของทวีปเอเชีย
ประวัติ : เป็นบัวที่มีอยู่แล้วดังเดิมในทวีปเอเชีย
ถิ่นกำเนิด : ทวีปเอเชีย
ช่วงเวลาบาน : บานกลางวัน (04.00 น. – 14.00 น.)
สี : สีชมพู
กลิ่น : หอมอ่อนๆ
ลักษณะดอก :
ดอกตูม : โคนดอกกว้างปลายเรียว เส้นผ่านศูนย์กลาง 3 – 5 เซนติเมตร ยาว 7 – 9 เซนติเมตร สีเขียวอ่อน
ดอกบาน
- สีกลีบดอก : สีชมพู
– เกสร : อับเรณูสีขาว ก้านอับเรณูสีเหลือง เกสรเพศเมียสีเหลือง
- ทรงกลีบดอก : โคนและปลายเรียว ตรงกลางกว้าง
- ทรงดอกบาน : แผ่ครึ่งวงกลม, แผ่ค่อนวงกลม
- กลีบดอก : ซ้อน
– ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง : 20 – 25 เซนติเมตร
ลักษณะก้านใบและก้านดอก : แข็ง เส้นผ่านศูนย์กลาง 1 เซนติเมตร มีหนามสั้นกระจายทั่วทั้งก้านใบและก้านดอก สูงประมาณ 130 – 150 เซนติเมตร
ลักษณะใบ :
- ใบอ่อน : ใบอ่อนที่แผ่ราบบนผิวน้ำ มีลักษณะกลม ปลายและโคนใบเว้าเล็กน้อย หน้าใบสีเขียว หลังใบสีเทาอมชมพู ลักษณะใบไม่จับน้ำ
- ใบแก่ : หน้าใบสีเขียว หลังใบสีเทา
- ขนาดใบ : 30 – 40 เซนติเมตร
วิธีปลูก :
1. การปลูกในสระหรือบ่อ
2. การปลูกในกระถาง
การพักตัวของบัว : ไม่พักตัว
ความกว้างของผิวน้ำ : แคบ, ปานกลาง, กว้าง
ความลึกของน้ำ : ตื้น, ลึกปานกลาง , ลึก
แสง : รับแดด
การขยายพันธุ์ : เมล็ด, เหง้า, ไหล
วิธีดูแลรักษา :
โรคและแมลงศัตรู -
- แมลง : ไรแดง, เพลี้ย และหนอนชอนใบ
- อาการ : ใบเหี่ยวแห้ง เป็นใบกระโถน ใบโปรงฟ้า
การป้องกัน กำจัด : ใช้สารเคมีกลุ่มคาบาริล คาร์โบซัลเฟน เมทโธมิล ผสมน้ำ และสารจับใบฉีดพ่นทุก 2 – 3 สัปดาห์
ประโยชน ์: บัวหลวงชมพู ใช้เป็นไม้ดอก ไม้ประดับ บูชาพระ อาหาร โอสถสาร สมุนไพร และเป็นของประดับตกแต่ง