กกอียิปต์
หรือ พาไพรัส (อังกฤษ: Egyptian
papyrus)เป็นพืชน้ำชนิดหนึ่ง
ที่เติบโตในพื้นที่ราบลุ่มริมแม่น้ำไนล์
ลักษณะ
กกอียิปต์จัดอยู่ในกลุ่มไม้ล้มลุกหลายฤดู
ส่วนของลำต้นอยู่ใต้ดิน ลักษณะภายนอกดูคล้ายกกลังกา แต่จะสูงและใหญ่กว่า
ลำต้น
ตรงและขึ้นเป็นกอ ลำต้นส่วนที่โผล่ขึ้นพ้นผิวดินยาวประมาณ 1.2 - 2.40 เมตร ส่วนปลายของลำต้นมีริ้วรูปร่างกลมยาวออกจากส่วนปลายของลำต้นประมาณ 12
- 24 เซนติเมตร ในหนึ่งต้นมีประมาณ 50 - 100 เส้น
ออกดอกเป็นช่อ มีสีน้ำตาลแดง
ประโยชน์
เนื้อต้นไม้
มีลักษณะชุ่มน้ำ และ
เหนียวมีความสามารถในการตีเป็นเส้นและเชื่อมต่อด้วยยางของมันแอง สมัยโบราณ
ชาวอียิปต์ในสมัยโบราณนำมาทำเป็นกระดาษ
จะนำมาตากทำเป็นกระดาษและสานเป็นหลังคาบ้านและประดิษฐ์เป็นเครื่องใช้อื่น ๆ
กกอียิปต์มีสรรพคุณทางยาต่างๆ
เช่นใบและดอก แก้อาเจียน ถ่ายพิษไข้ ยาระบายอ่อน ๆ ลำต้น นำมาตีด้วยไม้ นำน้ำยางมาสมานแผลโดยใช้
หรือนำลำต้นที่ตีเป็นเส้น มาดามกับโคลนเพื่อเป็นการเข้าเฝือก
ไม้ประดับ
ปัจจุบันนำมาปลูกเป็นไม้ประดับ
กกอียิปต์เจริญเติบโตได้ดีในพื้นที่ชื้นแฉะ ความต้องการแสงระดับปานกลาง
ขยายพันธุ์โดยการแตกหน่อ